بازار تهران بازاری است قدیمی واقع در مرکز شهر تهران در منطقه ۱۲ شهری تهران.
این بازار در میان خیابان‌های مولوی در جنوب، مصطفی خمینی (سیروس سابق) در شرق، پانزده خرداد (بوذرجمهری سابق) در شمال و خیام در غرب قرار گرفته‌است. در تقاطع این خیابان‌ها میدان محمدیه، چهارراه مولوی و چهارراه سیروس قرار گرفته‌اند.
میدان پانزده خرداد در بیرون از محدودهٔ بازار و سبزه‌میدان در محدودهٔ بازار قرار گرفته‌است. از گذرهای اصلی درون بازار می‌توان از گذر لوطی‌صالحنام برد.
سر توماس هربرت، در سفرنامهٔ خود در سال ۱۱۰۸ قمری (دورهٔ صفویه) بازارهای تهران را فاقد سقف توصیف می‌کند. در میان اماکن بازار تهران، بازار بین‌الحرمین، از ساخته‌های دورهٔ محمدشاه قاجار و بازار امیر، سرای امیر و بازار کفاشها از افزوده‌های دورانناصرالدین‌شاه است.
بخش های مختلف بازار
سرا ها
اباچی - ابوتراب - اتحاد - احمدی - اربابی - آزادی - اسلامی - اعظم - افراشته - افسر - اقبال - اکبریه - امیرکبیر - امین اقدس - انقلاب - ایوبیان - با تقوی - بابک - بازرگانان - بهار - بهنودی - بوعلی - بیهقی نو - پارسا - پارک - پایدار - پیروز - تقی‌زاده - تکیه - تهرانچی - توکلی - تیموری - جلیلی - جمهوری - جنتی - جواهریان - جوریز - چهاربازار - چهل‌تن - حاج ملاعلی کنی - حاج نادعلی - حاج‌حسن - حاجی حسن اول - حاجی حسن دوم - حاجی زمان - حافظ - حجاز - حدید - حریری - حسن‌نژاد - حمام قبله - خالقی - خدایی - خرم - خوانساری‌ها - خورشید - دالان‌دراز - دشتی - دلگشا - دوستعلی‌خان - رازی - راستی - رحیمیه ۱ - رحیمیه ۲ - رحیمیه ۳ - روحانی - روحانی قدیم (اخلاقی) - روحیه - روغنی‌ها - سادات - ساعتچی - سجاد - سعادت - سلاحی - سلطانیون - سلیقه - سلیمانی - سیدمحسن - شکروی - شکروی جدید - شیخ جعفر - شیرازی - صادقیه - صدر - صدریه - صدیق - صلحی - صمدیه - ضرابی - ضیافت - عادلی - عالی نو - عباسی - عبدالوهاب - عدل اسلامی - عربزاده - عزیزیان - عطاران - غرب - غفاری - فتاح - فرزانه - فولاد - قائم بزرگ - قائم کوچک - قدیانی - قیصر - کرباسی - کرمی - کیهان - گردن‌کج - گلستان - گلشن - گلشن‌شکن - لاله - ماشاءالله - ماهرو - محمدی - محیط - مریم - مستوفی - مشکات - مصباح - ملی - ممتاز - منصور - مهدی - مهدی‌زاده - موسوی مهر - میر علی‌نقی - میرزا اسماعیل - میرزاعباس - ناصری - نقالخانه - نو قزوینی‌ها - نواب - نور - نیازی - وحید - وزیری - وهابیه - یزدی‌ها - یمین
پاساژها
۱۱۰ - احمدی - ارباب‌زاده - آرش - آزادی - اسلامیه - اقدسیه - امیر - آنتیک - آهن - ایده‌آل - ایده‌آلی - ایران‌یراق - برقعی - بری - بهبهانی - بهرامی - بوستان - پردیس - تجارت - جعفری - جهان - جوادیون - جواهریان - حاتمی - حضرتی - حمید - دربنده - دیانت - رحمتی - رحیمی - رز - رضا - زاد - زمرد - سعادت - سعید - سیدجعفر - شریف - شمس - شناور - شهرابی - شیروانی - صدف - صدقیانی - صفا - صنایع - ظفر - عادلی - عظیمی - علوی - علی کراچیان - غنی‌آبادی - فجر - فرد حسینی - قادری - قدسی - قیصریه - کاشانی - کاشی‌ها - کامیاب - کاووسی - کلاهدوز - کمالی - کمیلیان - کویتی‌ها - کویتی‌های جدید - گل‌ها - لطفی‌پور - مباشر - مسعود - منصور - مهتاش - موقوفه - میلاد - ناصر - نصیری - نور - نیکبخت - وحدت - وطن - وین - یکتا
مراکز و مجتمع های تجاری
احسان - ایران - پوشاک کویتی‌ها - تندیس - توحید - حافظ - خیام - دلشاد - سرپولک - صداقت - قائم - کارآمد - گلستان - محمد - میلاد
تیمچه ها
باوفا - توجه - حاجی ابوتراب - فرد
دالان ها
سوم - توتون‌فروشان
بازار تهران درسال1873میلادی
قدمت بازار به سال ۹۰۷ تا ۱۱۳۵ و دوران صفویان می رسد. طبق تاریخی که بر جا مانده است، بنای اولیه ی بازار در دوران شاه طهماسب اول صفوی ساخته شده است و طبق نوشته ی طنیع الدوله، چهارسوی بزرگ و کوچک آن در دوران فتحعلی شاه قاجار بنا نهاده شد.
در اطراف بازار، بناهای با ارزش تاریخی دیگری مثل مسجد امام و مسجد جامع هم به چشم می خورد که به همراه بازار تهران، جز مهم ترین مجموعه های تاریخی و معماری تهران محسوب می شوند.
در زمان فتحعلی شاه که قسمت هایی از بازار ساخته شد، کل مجموعه گسترش پیدا کرد به گونه ای که به سمت ارگ و مسجد جامع هم کشیده شد و فاصله ی بین این دو مکان، به پر رونق ترین و معروف ترین بخش بازار تبدیل شد. به ترتیب در دوره های بعدی، تعداد راسته های بازار بیشتر و بیشتر شد تا جایی که امروز با تعداد بسیار زیادی راسته مواجه ایم و هر کدام از این راسته ها هم به کاری مشغولند و مربوط به صنف خاصی هستند. طبق گفته هایی، بازار کرجی دوزها، بازار نعل چی ها و سراجها، قدیمی ترین بخش بازار هستند. با این وجود، بازار کفاشها، بازار فرش فروش ها، بازار آهنگران، بازار مسگران و بازار چهل تن، از قدیمی ترین بخش های بازار محسوب می شوند.
بازار امروز معماری خاص و پیچیده ای دارد، راهروهای پیچ در پیچ، طاق های ضربی و هواکش های سنتی از زیبایی های معماری بازار تهران می باشد. اما این زیبایی و پیچیدگی ها در ابتدای ساخت بازار وجود نداشت. به مرور زمان بازار تهران توسعه و گسترش یافت؛ به عنوان مثال بخش هایی از بازار به دلیل گرمای تابستان مسقف شد.
این توسعه ها در فضاهای خدماتی نیز صورت گرفت به طوری که قهوه خانه ها، زورخانه ها، حمام، مسجد، سقاخانه و حسینیه های بسیاری در این بازار ساخته شد. در هر بخش، راسته هایی تازه ساخته شد که مختص به خرید و فروش کالای به خصوصی بوده وکه هر کدام حکم یک بازار و بازارچه را داشت.
این بخش های تازه هرکدام جداگانه صاحب تکیه، مسجد، حمام و برنامه های ویژه خود بودند، به طوری که در اعیاد و عزاداری ها در برگزاری مراسم برای جلب توجه مردم با دیگر راسته ها به رقابت می پرداختند.فراموش نکنیم که مجموع تمامی این راسته ها، بازارچه ها و فضاهای خدماتی مجموعه ی بزرگ بازار تهران را تشکیل داده است؛ بازار بزرگی که مساحت امروزی آن در حدود ۱۰۵ هکتار می باشد.
